Mzungu!

- Moni, muli bwanji? (Hallo, hoe gaat het?)
- Ndiri bwino. Kaya inu? (Goed. En met jou?)
- Diri bwino. (Goed.)
- Zikomo. (Bedankt)
- Zikomo kwambiri. (Heel erg bedankt)

Inmiddels begroet ik iedere morgen alle medewerkers in het Chichewa. Vaak levert het hilarische momenten op gezien mijn uitspraak nog niet optimaal is. En uiteraard vinden ze het leuk om mij op het verkeerde spoor te zetten door er voor mij opeens onbekende woorden in te gooien. En Vervolgens sta ik ze natuurlijk aan te gapen… Ja doeiii!
‘Doei’ is trouwens bij enkelen van de medewerker welbekend. Enkele keren werd ik blij verrast toen sommigen er totaal uit het niets een Nederlands woord uitgooiden. Niet zo gek achteraf, gezien sommigen al meer dan 15 jaar voor de Nederlandse eigenaren, Marga en Pim, werken.
Om terug te komen op het Chichewa…Dit is de nationale taal van Malawi. Er blijken nog tig andere talen/dialecten te bestaan, maar met Chichewa zou ik me hier aardig moeten en kunnen redden. Engels is echter de officiële taal die hier wordt gebruikt. Zo lees ik de Malawiaanse krant in het Engels, staat alles wat geschreven is (bijv. langs de weg/in winkels)in het Engels en spreken de meesten hier in Lilongwe redelijk tot goed de Engelse taal. Behalve de rrrr…daar hebben ze moeite mee. Was het dan vroeger toch een Aziatische kolonie?
Op school zijn alle boeken tevens in het Engels. Het Chichewa wordt als apart vak gegeven. Je kunt het vergelijken met het Fries in Nederland. Ik ben benieuwd of ik aan het einde van mijn avontuur een verslag in het Chichewa zou kunnen schrijven…

De afgelopen anderhalve week is wederom weer omgevlogen. Ik heb het nog steeds super naar mijn zin en het werk wordt met de dag leuker. Vooral de enorme diversiteit maakt het werk interessant. Het ene moment zit ik achter mijn computer, het volgende moment vermaak ik de gasten en vervolgens doe ik boodschappen voor de lodge. Zo moest ik afgelopen week o.a. houten palen halen voor de kapotte schutting. Met drie man sterk gingen we op pad. De geasfalteerde weg ging over in een onverharde weg en dat veranderde vervolgens in een zandweg met hobbels en kuilen en kippen en geiten om te moeten ontwijken. Welkom in Afrika!
Ik was aanbeland in een buitenwijk waar een blanke normaal gesproken niets te zoeken heeft. En dat heb ik geweten. Binnen een mum van tijd stonden de kindertjes in een rijtje opgesteld om mij aan te gapen alsof ik van Mars, euh Venus, kom. Ik voelde me een op en top ‘mzungu’!, dat blanke betekent. Het was een aparte ervaring om puur om je huidskleur in het middelpunt van de belangstelling te staan. ‘Kijk daar heb je een Mzungu, mzungu, mzungu’ hoorde ik constant om mij heen…

Buiten het werk om vermaak ik mij uiteraard ook prima. Zo heb ik al een heerlijke eerste barbecue gehad bij Desiree en haar huisgenoot. Met bijkomend een eerste powercut ervaring! Er is hier niet genoeg elektriciteit om het gehele land 24/7 te voorzien. Daarom wordt dit in etappes door het land verspreid. In de krant is te lezen wanneer en welke wijk wordt afgesloten van stroom. Op de lodge hebben we een generator als back-up dus ik heb hier weinig tot geen last van, maar Desiree kan haar lol niet op. We hebben dus heerlijk romantisch met kaarsjes genoten van onze barbecue. ;-)

Vorig weekend mocht Desiree op safari, dus heb ik mijn weekend (avonden, overdag gewerkt) doorgebracht met Edwin. De huisgenoot van Desiree. Zaterdagavond,12-10-2013, één of andere tent, genaamd Diplomats onveilig gemaakt en zondagavond, 13-10-2013, op stap geweest naar Kumbali Cultural Village.
Kumbali is de plek waar veel expats een hapje en drankje komen doen. Het is een recreatieterrein, dat iets weg heeft van de bush. Dit maakt het populair, gezien het nog geen 15 minuten van de stad af is. Met Afrikaanse live muziek wordt je hier entertaint. Al snel schoof Scott bij ons aan. Een gezellige dude, die geboren en getogen is in Malawi, maar van Schotse afkomst is en werkzaam bij Kumbali. Gezellig om hem te hebben ontmoet!

En afgelopen weekend dan eindelijk vrij! Ook dit weekend ging van start met een vrijmibo bij Tai Taz. Desiree en Edwin hadden twee collega’s meegevraagd, Banja en Ezra. Nogal verlegen schoven ze bij ons aan, maar naarmate de avond vorderde kwamen ze steeds meer los, dat eindigde in een performance om te laten zien waarvoor je heupen bedoeld zijn; lekker dansen en swingen zoals ze dat hier kunnen als de besten!

Zaterdagochtend, 19-10-2013, lekker uitgeslapen om vervolgens actief m’n huisje te gaan poetsen…. Euh, o nee, dat wordt gedaan. Vreemd om niets te hoeven doen en alleen maar lui te hoeven zijn. ;-)
In de middag met Edwin op pad geweest naar Duck Inn, de eigenaren zijn de ouders van Scott. Dit ligt ongeveer driekwartier rijden buiten Lilongwe. Een lange maar leuke weg waarbij we regelmatig diverse dorpen passeerden. Natuurlijk veel van mijn ‘vrienden ’gedag gezwaaid! Iedereen hier blijft maar zwaaien...’Kijk mzungu, mzungu’!
Eenmaal aangekomen bij Duck Inn kwamen we terecht in een landschap a la de Biesbosch. Ben ik hiervoor naar de andere kant van de wereld gevlogen?
Toch was het een mooi gebied en vooral erg groen in tegenstelling tot de stad. Het is een leuke plek om op relatief korte afstand even weg te willen zijn uit de drukte. Na een pannenkoek en patat zijn we weer huiswaarts gegaan om de dag af te sluiten in Harry’s Pub. Een geschikte tent om binnenkort eens flink door te halen. ;-)

Zondag, 20-10-2013, ben ik rond lunchtijd naar Kiboko Town Hotel gegaan om bij Desiree op haar werk een hapje te eten. Vervolgens heeft ze me wegwijs gemaakt in Old City Centre. De volgende keer kan ik dus alleen op pad. Uiteraard behoorde de lokale markt ook tot een must see. Geweldige ervaring om hier overheen te lopen. Gezien het zondag was, stonden vele ‘kramen’ leeg, dus ik zal binnenkort nog een keer terug komen op een doordeweekse dag om vervolgens de gekte van alledag te kunnen aanschouwen.
Net buiten de markt troffen we een hangplek voor de oudjes aan. Zij hebben hier in de grond een spel gegraven, Bao genaamd. Het is een typisch Oost-Afrikaans bordspel dat hier zeer populair is. Mijn interesse in dit spel vonden ze blijkbaar zo leuk dat ze meteen een nieuwe ronde begonnen en mij de regels probeerden uit te leggen. Ik weet nu waar en met wie ik mijn komende vrije zondagen door zal gaan brengen; met de plaatselijke hangoudjes Bao spelen tot ik er bij neer val! Ik moet toch ergens beginnen met het maken van nieuwe vrienden…
Daarnaast ben ik uitgebreid voorgesteld aan Desiree haar ‘vrienden’ van de craft market. Deze markt zit op de hoek van het hotel. Voor een niet-mzungu prijs moet ik voortaan gaan naar James!
Einde van de middag, met uitzicht op een prachtige zonsondergang, hebben we Boko, de waak/huis-hond van Desiree en haar huisgenoten uitgelaten. Wanneer ik een keer alleen op pad wil, weet ik in ieder geval dat ik Boko mee moet nemen. De meeste Malawianen zijn bang voor honden dus dat zit wel snor qua veiligheid!
Het weekend hebben we afgesloten met live Jazz muziek en pizza te Four Seasons.

De komende twaalf dagen ben ik weer van de straat…op de lodge aan het werk!

Tionana! ( Tot later)

Angela