keep left!!! - Reisverslag uit Lilongwe, Malawi van Angela Dijk - WaarBenJij.nu keep left!!! - Reisverslag uit Lilongwe, Malawi van Angela Dijk - WaarBenJij.nu

keep left!!!

Blijf op de hoogte en volg Angela

10 Oktober 2013 | Malawi, Lilongwe

Times flies when you’re having fun...en dat geldt zeker voor mij! Inmiddels ben ik alweer anderhalve week weg van huis, en alle dagen al volop aan het werk. Tot nu toe zijn het erg leuke en afwisselende dagen!
Mijn werkdag begint om 7 uur ’s ochtends en eindigt +/- rond 4 uur. Maar als manager van de lodge ben je natuurlijk nooit helemaal vrij. Gezien de gasten ‘koning’ zijn en ik ze ook buiten ‘kantoor’-uren tevreden moet houden, maakt dit het werk in ieder geval nooit saai!

Op kantoor heb ik mij afgelopen week voornamelijk bezig gehouden met het leren van diverse financiële zaken, taksen, pr en marketing, het maken van roosters etc. Daarnaast dien ik het personeel aan te sturen in hetgeen ze dagelijks moeten doen. Gelukkig weten ze allen goed wat van hen wordt verwacht, maar toch zijn er een aantal zaken waar je ze op moet blijven wijzen. De huishouding kijkt bijvoorbeeld niet verder dan hun neus lang is, je moet ze dus letterlijk de stofraggen aanwijzen en vragen om deze weg te halen. Dit betekent niet dat ze niet willen werken, echter zien ze de zaken door een andere bril….of is het juist doordat ze geen bril dragen? ;-). Ik als westerling, moet er dus voor zorgen dat alles netjes is en blijft. Van twee medewerksters heb ik hun huizen al gezien en toen werd mij duidelijk dat het begrip ‘netjes’ langs een heel andere meetlat wordt afgemeten dan de onze.

Naast bovengenoemde werkzaamheden heb ik afgelopen donderdag, 03-10-2013, een driverstest gedaan. Het links rijden in Malawi en de grootte van de bedrijfswagen zijn twee belangrijke punten voor de organisatie om deze test te doen.
Edson, operation manager bij Kiboko Safaris, nam de test bij mij af. Na een stuk gereden te hebben en constant ‘Keep left, keep left, keep left’ in mijzelf geroepen te hebben kreeg ik te horen dat ik was ‘geslaagd’. Daarnaast kreeg ik nog enkele tips mee, m.b.t. het verkeersgedrag van de Malawianen: Minibusjes stoppen prompt voor je auto, om nog net die ene passagier langs de weg mee kunnen nemen in hun toch al veel te volgepropte bus; gedurende de avond is het belangrijk om extra alert te zijn, gezien de slogan ‘wie is de Bob’ hier niet bekend is; en met name fietsers en voetgangers dien je hier goed in de gaten te houden gezien ze hier zonder pardon voor je auto oversteken. Ikzelf ben op het moment bijzonder alert om aan de juiste kant van de weg te blijven: ‘Keep left!!!’

De twee werkdag stond ik uiteraard meteen vooraan toen één van de medewerkers voorstelde om de Afrikaanse specialiteit te proeven…Nsima. Het is een goedje van maïsbloem en water, wat hier door de meeste Malawianen twee keer per dag wordt gegeten in combinatie met een prutje van vlees, vis, groente of groundnuts. De Nsima zelf is behoorlijke smaakloos, wat je erbij eet maakt het gerecht lekker of niet. Je kunt het vergelijken met hoe wij onze Hollandse aardappelmaaltijd aanvullen met groente, vlees of vis. Toen ik aanschoof lag het bestek al netjes klaar, maar ik heb hier hartelijk voor bedankt. I do it on the African way!

De eerste werkweek sloot ik af met de welbekende vrijmibo (vrijdagmiddagborrel voor degenen die hier niet bekend mee zijn). Samen met Desiree reed ik naar Tai Taz om daar Pim (de eigenaar van Kiboko Safaris en tevens de man van Marga, eigenaresse van de lodge) te leren kennen. Daarnaast werd ik tevens voorgesteld aan Edwin die ook werkzaam is binnen de Kiboko organisatie. Na een aantal drankjes en hapjes dropen we allen af terug naar huis…

Weekend!, maar niet voor mij. De lodge is tenslotte 7 dagen geopend, dus ook zaterdag en zondag moest ik aan de bak. Het was echter zeer rustig en besloot zaterdag nog enkele boodschappen te halen in het centrum van de stad. En nee, daar doe je hier geen half uurtje over, dus drie uur later was ik pas weer veilig en wel terug op de lodge.

Zaterdagavond zou er een Oktoberfest in Champions Sports Bar zijn. Dus Desiree, Edwin en ik gingen al zingend ‘Wir sind so toll, wir sind so…’ naar binnen…euh of toch niet. Ze hadden het hier duidelijk niet begrepen hoe de Duitsers zoiets aanpakken, dus uit gebrek aan beter hebben we maar naar de Afrikaanse golfspelen gekeken. Om niet in slaap te vallen besloten we uiteindelijk ten strijde te gaan aan de pooltafel. Na twee potjes gewonnen te hebben sloten we de avond af met een Duitse Bratwurst en Sauerkraut…maar dan op z’n Afrikaans.

Een tevens rustige werkdag was zondag, 06-10-2013. De dag zou doormidden gebroken worden door een lunch met Marga en Desiree. Four Seasons is een geweldige plek met diverse restaurantjes, luxe souvenirshops inclusief een Afrikaanse Intratuin. Het tentje waar wij zaten was duidelijk populair onder de expats gezien het hoge blank gehalte.
Na een heerlijk gerecht genuttigd te hebben heb ik tevens al mijn eerste souvenir gekocht: een fotoboek over de mensen van Malawi. De fotoboekenverzameling kan hier dus gewoon voort gaan! :-D Uiteindelijk keerde ik om vijf uur pas terug op de lodge…Tja, zo mag de baas ons wel vaker mee uit lunchen nemen. ;-)

De afgelopen dagen heb ik het na werktijd heerlijk rustig gehouden, want de eerste indrukken hakken er toch behoorlijk in. Gezien het hier om zes uur ’s avonds al pikkedonker is, doet mijn bioritme prima zijn werk en val ik vaak al vroeg in slaap.
Rustig aan doen betekent voor mij ook een jaar niet te hoeven wassen, strijken, schoonmaken en koken. Iedere dinsdag wordt m’n huisje gepoetst, m’n bedje verschoond en wanneer ik de wasmand buiten zet, wordt mijn was gedaan. En voor het eten ga ik naar het restaurant op de lodge waar de chefs de meest heerlijke gerechten bereiden. Moeilijk om aan te wennen……..als ik weer terug in NL ben. ;-)

Op het werk was het afgelopen maandag, dinsdag en woensdag (07/08/09-10-2013) ook erg rustig. Ik ben op de lodge gebleven met één enkel uitstapje naar Buli, de werkplaats/opslag met betrekking tot de safaris die worden georganiseerd. Buli ligt ietwat afgelegen en dat merk je dan ook meteen. Op weg daar naar toe, zag ik iets meer armoede dan ik tot nu toe heb gezien. Kleine hutjes en kinderen op blote voetjes, de realiteit die ik helaas vaker zal gaan zien…

Tionana! (Tot later) :-)



  • 10 Oktober 2013 - 17:39

    Daniel:

    Weer leuk om te lezen! :-)
    Veel succes en plezier. Hoe staat het met de wilde beesten score? x

  • 10 Oktober 2013 - 22:16

    Martin/Janny:

    Hoi Angela, Verslag gelezen het ziet er goed uit en wel spannend zeg.
    Jammer dat het werk is en geen vakantie
    SUKSES.

  • 10 Oktober 2013 - 23:23

    Gabri:

    Weer een mooi en lezenswaardig verslag. Dankjewel!
    Je woont duidelijk in een andere wereld. Maar zo te lezen ben je er snel aan gewend.
    Vooralsnog lijkt meer op vakantie dan op werk. :-)
    Groetjes uit een herfstachtig Nederland.

  • 13 Oktober 2013 - 16:44

    Annemiek:

    Hey Afri!!!!

    Leuke verhalen weer joh!!
    Zo te lezen goed naar je zin!! :)
    Heeeeeeel veeeeeeeeel plz!!!!
    En doe voorzichtig he...in die megabak van je ;)

    xxx miek

  • 14 Oktober 2013 - 12:52

    Norma:

    Super leuk verslag om te lezen Angela! Ik zal je blijven volgen :D

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Angela

Actief sinds 02 Sept. 2013
Verslag gelezen: 303
Totaal aantal bezoekers 7980

Voorgaande reizen:

01 Oktober 2013 - 30 September 2014

Werken in Malawi

Landen bezocht: